ŞÖHRETE TAPINMA SENDROMU

Şöhrete tapınma sendromu kavramını dün bir oturuşta okuyup bitirdiğim Hal Niedzviecki’nin “Ben Özelim!” isimli kitabında gördüm.

Kısa bir araştırmayla hemen konunun derinlerine inmeyi başardım, her gün bir kavram yazmak için her gün aktif okuma yapmak gerekiyor yoksa bunun gibi ilginç kavramlar bulamam da, yazamam da…

Bu kavram şöyle de geçiyor:

Celebrity Worship Syndrome

Ünlü İbadet Sendromu

CW Sendromu

Bu kavramı ilk kullanan isim Lynn McCutcheon olurken sonrasında John Maltby ve arkadaşları tarafından yazılan bir makale ile konu farklı boyutlara taşınıyor. Makale (İngilizce) için buraya tıklayabilirsiniz.

Şöhrete tapınma sendromu, bir kişinin ünlü birisinin kişisel hayatının tüm ayrıntılarına ilgi duyması ile başlar. Saplantılı kişiler genellikle müzisyenler, film yıldızları ya da siyasetçilere ilgi duyarlar. Az önce paylaştığım makalede bu durumun altyapısında obsesif kompülsif bozukluk olduğu söylenmektedir.

Ülkemizde de hayranı olduğu şarkıcıyı sahnede kurşunlayan ya da hayranı olduğu radyocuyu program çıkışı bıçaklayan kişiler gördük. Bu iş bazen hayranlık kısmını aşıp daha büyük yerlere doğru gidebiliyor.

Leicester Üniversitesi’nde yapılan çalışmalarda “ünlülere ibadet ölçeği” kullanılmaktadır, ölçek ile ilgili bilgi (İngilizce: Celebrity Attitude Scale) için buraya tıklayabilirsiniz.

Lynn McCutcheon bu ölçeği kullanarak farklı çalışmalar yaptı, konuyu uzatıp vaktinizi almamak için o detaylara girmiyorum, bir çalışma yapmak isteyenler araştırıp bulabilirler.

TV yıldızları, sosyal medya fenomenleri o kadar çok ünlümüz var ki artık benim için her ünlü ünlü değil, sizin için de öyle sanırım. Geçenlerde okuduğum bir kitapta Andy Warhol’un “Bir gün herkes 15 dakikalığına ünlü olacak” sözüne istinaden “bir gün herkes 15 dakikalığına normal olacak” diyordu.

Şöhrete tapınma sendromunun acı yanlarını instagramda 300 bin takipçisi olan fenomenler adına açılmış hesapların durumlarına bakarak görebiliyorum. Bu durum her yaş için risk oluştursa da özellikle bilgisayar başında uzun süre oturan ortaokul ve lise öğrencileri için büyük bir tehlike oluşturuyor.

Ruh sağlığı alanında bir eğitimim olmadığı için işin tavsiye kısmına girmiyorum ama ailelere “dikkat edin!” diyebilirim. Bu işin uzmanlarını da bu konuyu araştırmaya davet ediyorum.

Yarın görüşmek üzere…